کارل چرنی در تاریخ موسیقی هم به عنوان شاگرد مورد علاقه لودویک. فون. بتهوون و هم به عنوان معلم پیانوی فرانس لیست و بسیاری از نوازندگان معروف آن زمان از موقعیت منحصر به فردی در تاریخ موسیقی برخوردار است.
بتهوون
چرنی که یک نابغه‌ی خردسال بود در سن سه سالگی شروع به نواختن پیانو و در سن هفت سالگی شروع به آهنگسازی کرد.
اولین استاد پیانو وی پدرش ونزل چرنی بود که بیشتر او را با موسیقی باخ، موتزارت و کلمنتی آشنا کرد
نُه ساله بود كه آثار آهنگسازان بنام را از حفظ می‌نواخت و ۱۰ ساله بود كه پدرش او را نزد بتهوون برد و استاد كه معمولا كودكان را توسط شاگردان خود درس می‌داد به محض شنيدن ساز این پسربچه چهار سال شخصا به آموزش او پرداخت.
۱۴ ساله بود كه از استادش "مدرك پيانونواز كامل" را گرفت. او آثار بتهوون را از بر داشت و در همان نوجوانی تنها كسی بود كه قادر به نواختن برخی از آثار بسيار پرشتاب بتهوون بود.
شهرت چرنی به عنوان معلمی که توانایی‌های خارق‌العاده و استثنایی داشت زمانی که شانزده ساله بود همه جا فراگیر شده بود. او اجراهای تکنوازی شاگردان دائمی‌اش را در خانه پدرش در وین برگزار می‌کرد و بتهوون اغلب اوقات به این برنامه‌ها توجه داشت تا این که برادرزاده مورد علاقه‌اش را در اختیار چرنی گذاشت تا ذوق موسیقایی‌اش را تربیت نماید.
پس از آموزش نزد بتهوون درس‌هایی را با یوهان نپوموک و آنتونیو سالیری سپری کرد. او همچنین در کلاس‌هایی که موتزیو کلمنتی در پاریس، وین، سن پترزبورگ، برلین، پراگ، رم و میلان برگذار می‌کرد شرکت کرد.
۱۵ ساله بود كه به علت نابسامانی مالی خانواده از ادامه تحصيل دست كشيد و آموزگار پيانو شد و اين كار را تا پايان عمر رها نكرد.
فرانس لیست
چرنی بسيار خجالتی بود، با همسالان خود بازی نمی‌كرد و همه وقتش را با تمرين و بعدها آهنگسازی می‌گذراند.
گرِته وِمايِر موسيقی شناس آلمانی كه زندگينامه مفصل چرنی را نوشته مي‌گويد:
«چنان گوشه‌گير بود كه خانواده تشكيل نداد و فقط خصوصی شاگرد می‌پذيرفت و از برگزاری كنسرت پرهيز داشت و شايد همين گوشه‌گيری و شرمگینی باعث شد كه او را فقط به عنوان آهنگساز آثار آموزشی و تمرين پيانو بشناسند در صورتی كه از بيش از يك هزار اثری كه ساخته تنها ۹۰ اثر آموزشی هستند و باقی با آثار ماندگار بتهوون پهلو مي‌زنند.»
چرنی قطعات بسیار زیادی را تصنیف کرد، از جمله موسیقی‌های مذهبی و سرودهای عزا و چندین سمفونی، کنسرتو، سونات و کوارتت زهی و سایر موسیقی‌های مجلسی، که بسیاری از این قطعات موسیقی هرگز چاپ نشدند. نسخه‌ی دست‌نویس آن‌ها در اختیار انجمن موسیقی دوستداران موسیقی وین است؛ چرنی در وصیت‌نامه‌ی خود ملک شخصی‌اش را به این موسسه اهدا کرد
عدادی از این آثار اولین بار در ژوئن سال ۲۰۰۲ و در فستیوال موسیقی کارل چرنی که توسط موسسه‌ی مطالعات اتریش و اروپای مرکزی، ورث، متعلق به دانشگاه آلبرتای کانادا برگزار شد،در سطح جهانی اجرا شدند و رهبری هنری آن بر عهده‌ی نوازنده‌ی پیانوی کانادایی آنتون کوثرتی بود.
چرنی یک آهنگساز خستگی ناپذیر بود. شمار آثار او از قبیل
سمفونی‌ها
اورتورها
کنسرتوها
تریوها
کوارتت‌ها
تکنوازی‌ها (Recitals)
ترانه‌ها (Songs)
قطعات کرال
نیایش‌ها (Offrtories)
ادعیه‌ها
مس‌ها (Masses)
مرثیه‌ها (Requims)
بیش از هزار اثر است ولی او امروز بیشتر به خاطر صدها مجموعه آموزشی‌اش برای پیانو معروف است.
وی تالیفات مهمی از جمله کتاب چرنی 740 هنر چالاکی انگشتان در نواختن پیانو، چرنی اپوس 299 مکتب سرعت و چرنی اپوس 823 پیانیست جوان را در زمینه‌ی نوازندگی پیانو از خود به جای گذاشته است.
از بین آثار آموزشی چرنی دو مجموعه، یکی به نام روش عملی برای مبتدیان اپوس 599 و دیگری به نام پیانیست جوان اپوس 823 بسیار مورد توجه هستند. هرکدام از این مجموعه‌ها شامل دو جلد است.
این مجموعه آموزشی را میتوان هم به عنوان منابع توسط شاگردان پیانو چندین بار تمرین و مرور گردد و هم به عنوان درس‌های تکمیلی در کنار هر روش و متد دیگری که وجود دارد استفاده شوند.
استفاده همزمان کتاب کارل چرنی اپوس 599و کتاب چرنی اپوس 823 با هم بسیار ثمر بخش و موثر است. هر دو مجموعه مورد نظر مکمل همدیگر هستند، زیرا از ابتدای کار هر دو دست را در کلید سل،که شامل صداهای نازک است، قرار می‌دهند و استفاده از کلید فا، که شامل صداهای بم است، را زمانی شروع می‌کنند که تمرینات مشابه و فراوانی را قبلا انجام داده باشند. از طرفی دیگر هر دو این مجموعه‌ها به صورتی سامان یافته انواع کشش‌های زمانی نت‌ها و دیگر اصول و علائم موسیقی را به روشی همسان معرفی کرده و آموزش می‌دهند.
۱۵ ژوئيه ۱۸۵۷؛ ۱۶۲ سال پيش كارل چرنی در شهر وین پايتخت اتريش چشم از جهان فرو بست .
امروزه پيانونواز برجسته‌ای را نمی‌توان يافت كه با درس‌های چرنی تمرين نكرده باشد ولی چه بسا موسيقی‌شناسانی باشند كه آثار ديگر او را نمی‌شناسند.