منیر وکیلی (منیر وکیلی نیکجو) ( ۲۷ آذر ۱۳۰۱ - ۹ اسفند ۱۳۶۱) از خوانندگان اپرا در ایران بود و در تبریز متولد شد.
پدرش از مشوقان او برای فراگیری هنری بود که به آن عشق می‌ورزید.موسیقی را زیرنظر «لیلی بارا» (خواننده پیشین اپرای وین و از مهاجران اروپایی شرقی در جنگ جهانی )آموخت. تحصیلات مقدماتی را در تهران به پایان برد و سپس راهی فرانسه شد و در کنسرواتوار ملی پاریس به مدت چهار سال به تحصیل موسیقی و فراگرفتن آواز پرداخت.استاد او «مادام لاپرت» معروف بود.
فرخ آهی
در کنار فعالیت‌های اپرایی با شور و علاقه بسیار به موسیقی بومی ایران هم می‌پرداخت. در دهه ۱۳۳۰ که در پاریس مشغول تحصیل آواز بود، هشت ترانه محلی متعلق به نواحی مختلف ایران را در پاریس بر روی صفحه ضبط نمود (۱۳۳۶) که در قالب مجموعه «آوازهای جهان» منتشر شد و جایزه اول شارل کروس را دریافت نمود. این ترانه‌ها سالها بعد در سال ۱۳۸۳ با همت «فرخ آهی» و با کمک دختر و نوه‌های منیر با استفاده از فناوری جدید خش زدایی و بازسازی شد و در قالب یک آلبوم با نام «منیر وکیلی: بازگشت» منتشر شد.
فهرست ترانه های آلبوم بازگشت
حسین سرشار و منیر وکیلی
منیر وکیلی در سال ۱۳۳۵ پس از کسب درجه ممتاز از کنسرواتوار پاریس به ایران بازگشت و به تمرین و تدریس آواز پرداخت .
سپس در سال ۱۳۳۹ برای ادامه‌تحصیل به امریکا رفت.
در مدتی که منیر وکیلی در «بستون» بود, دربسیاری از صحنه‌های اپرا که در نیوانگلند کنسرواتوری به نمایش گذاشته می‌شد به‌روی صحنه‌می‌آمد و بسیار مورد تحسین قرار می‌گرفت. بخصوص در دو اپرای «نی سحرآمیز» موتسارت واپرای تک صحنه‌ای «هانری پورسل» بنام دیدو و آئناس, نقش اول رابازی کرد.
منیر وکیلی در یک مسابقه آواز فولکور در برلین جایزه نخست را دریافت کرد و در سال۱۳۴۰ به ایران بازگشت.
در سال ۱۳۴۱ درتلویزیون صحنه‌هائی از مادام باتر فلای پوچینی و تراویا تای جوزپه وردی، سپس در سالن وزارت فرهنگ و هنر اپرای ارفه و اوریدیس کریستف ویلیبالد گلوکو بعداً در سالن سعدی اپرای تک صحنه‌ای جمیله اثر ژرژ بیزه را بروی صحنه آورد . این نمایشها مورد توجه بسیار بینندگان قرارمی‌گرفت.
با گشوده شدن تالار رودکی در سال ۱۳۴۶ فصل تازه‌ای در کار منیر وکیلی و دیگر هنرمندان آغاز شد. گروه اپرای تهران، کارش را به صورتی حرفه‌ای‌تر و مستمر ادامه داد و در همین دوره اپراهای بسیاری با حضور منیر وکیلی به اجرا در آمد.
وی با عبدالمجید مجیدی ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو دختر با نام های شهرزاده و جمیله می‌باشد.
منیر وکیلی مجری اولین برنامه‌های اپرایی در تلویزیون ایران، و بنیانگذار آموزش آواز مدرن و اپرایی با ایجاد آکادمی آواز از پیشگامان هنر آواز و مادر اپرای ایران به شمار میرود .
او مؤسس اولین گروه اپرای تهران، خالق و مؤسس فرهنگستان صدا در سال ۱۳۵۴، و عضو هیئت رئیسه جشنواره بین المللی هنر شیراز بود.
منیر وکیلی در سال ۱۳۵۹ به فرانسه مهاجرت نمود و مدتی به دعوت دولت هلند و در راه عزیمت (۱۳۶۱ / ۱۹۸۳) در سانحه رانندگی میان پاریس و لاهه درگذشت.
روحش شاد...