بیوگرافی رحمت الله بدیعی

زندگینامه رحمت الله بدیعی

رحمت الله بدیعی در سال ۱۳۱۵ در شهر زیبای کاشان و در خانواده ای اهل هنر و موسیقی چشم به جهان گشود.

در سن پنج سالگی آموزش موسیقی و نوازندگی ساز نی را به صورت مقدماتی نزد پدربزرگ خود آغاز کرد.

برادر او که نوازنده‌ی چیره دست ویولن بود، موجب شد تا علاقه به نواختن این ساز زیبا در بدیعی شکل گرفته و با وجود سن کم با ساز برادر که اندازه‌ی بزرگی داشت شروع به تمرین و نواختن ویولن نماید.

او معلمی نداشت ولی به دلیل استعداد و اشتیاقی که در وجودش نهفته بود توانست قطعات ساده ای را که تا آن زمان شنیده بود تقلید و بنوازد.

پدرش که از طرفداران هنر و موسیقی بود زمانیکه تلاش و علاقه ی رحمت الله را برای یادگیری ویولن دید،ویولنی در سایز کوچک برای او خریداری کرد تاراحت تر بتواند تمرین کند. و بدین ترتیب رحمت الله بدیعی آموزش ویولن را همانند نی با پدربزرگش آغاز و گوشه های موسیقی ایرانی را از ایشان فراگرفت.

بدیعی پس از آشنایی مقدماتی با نوازندگی ویولن و مبانی اولیه موسیقی ایرانی، برای ادامه ی آموزش نزد «روبیک گریگوریان» که نوازنده و آهنگساز مشهور ایرانی ارمنی بود رفت.

در یازده سالگی وارد هنرستان عالی موسیقی شد و به مدت پنج سال نیز شاگرد ابوالحسن صبا بود.

او از سال دهم تحصیل، برنامه‌هایی را در رادیوی ایران اجرا نمود و پس از گرفتن دیپلم از هنرستان عالی موسیقی ،همکاری خود را با ارکستر گلها آغاز کرد.

وی در سال ۱۳۳۸ شمسی با «منیره حق‌جو» ازدواج نمود که ثمره این ازدواج، دو فرزند به نام‌های پریسا بدیعی (ذبیحی مقدم) و ترانه بدیعی (پارسا) است.

رحمت‌الله بدیعی مدت ۲۰ سال کارمند وزارت فرهنگ و هنر بود و مدت ۲۳ سال در هنرستان عالی موسیقی سازهای ویولن، کمانچه و قیچک را تدریس نمود.

تصویری از گروه نوازندگان فرهنگ و هنر به سرپرستی فرامرز پایور هوشنگ ظریف، حسن منوچهری ، حسین تهرانی، حسن ناهید، پروین صالح ،رحمت الله بدیعی و پروین شکالورسالهای ۱۳۴۰

فرامرز پایور در سال ۱۳۴۳ و با نوازندگانی از ادارهٔ فرهنگ و هنر ایران مانند هوشنگ ظریف (نوازنده تار)، رحمت‌الله بدیعی (نوازندهٔ کمانچه)، حسن ناهید (نوازندهٔ نی)، حسین تهرانی (نوازندهٔ تمبک)، پروین صالح (نوازندهٔ قیچک)، پروین شکالور (نوازندهٔ قیچک)، حسین فرهادپور (نوازندهٔ قیچک آلتو)، محمد دلنوازی (نوازندهٔ رباب) و حسن منوچهری (نوازندهٔ عود) گروهی به نام «ارکستر سازهای ملی ایرانی» تشکیل و بنیان‌گذاری نمود که فعالیت‌های هنری چشم‌گیری داشت. بدیعی پس از ورود به گروه سازهای ملی همکاری مداومی را با این ارکستر انجام داد که حاصل این همکاری تولید ده ها آلبوم موسیقی ارزشمند بود.

محمد اسماعیلی (تنبک)،حسن ناهید،رحمت الله بدیعی،شجریان،هوشنگ ظریف،فرامرزپایور

وی در دهه های ۴۰ و ۵۰ بسیار پر کار بود و غیر از همکاری با ارکستر سازهای ملی وزارت فرهنگ و هنر به سرپرستی فرامرز پایور، در هنرستان موسیقی ملی نیز به تدریس اشتغال داشت و دو سال نیز سرگروه (مایستر) ارکستر انجمن جوانان دوستدار موسیقی (ژونس موزیکال) به سرپرستی شاگرد ویولن خود، علی رهبری بود.

اوایل دهه ۵۰ به کمانچه نوازی هم روی آورد و از اولین نوازندگانی بود که با قیچک های ساخته شده توسط «ابراهیم قنبری مهر» به اجرا پرداخت.

بدیعی در سال ۱۳۵۳ مجددا برای تکمیل آموزش های خود به هنرستان برگشت و تحصیلات خود را تا مقطع لیسانس در این هنرستان ادامه داد و در سال ۱۳۵۸ لیسانس خود را از هنرستان عالی موسیقی دریافت کرد.

رحمت الله بدیعی آخرین کنسرت خود را با گروه فرامرز پایور و با صدای محمدرضا شجریان سال ۱۳۵۸اجرا کرد که این کنسرت با عنوان «راز دل» منتشر شد و پس از آن به همراه خانواده خود به اروپا مهاجرت کرد.

در کشور آلمان به تدریس کمانچه و ویولن ایرانی پرداخت. او از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۹ در ارکستر سمفونیک هلند در جایگاه نوازنده و کنسرت مستر استخدام و به فعالیت پرداخت و در سال ۱۹۹۹ بازنشست شد.

او یکی از افرادی بود که شیوه ی ویولن نوازی استاد صبا را بدون تغییر و تحریفی حفظ کرده بود و به همین دلیل امکان انتقال این شیوه ها به صورت صحیح را به نسل های آینده به وجود آورد.البته به واسطه ارتقاء امکانات و تمهیدات ویلون نوازی در زمانه «بدیعی» نسبت به زمانه استادش، به مراتب تکنیک ویلون­ نوازی او ارتقاء پیدا می کند؛ زیرا وی از معدود نوازندگان «دو فرهنگ» است که در دو عرصه موسیقی ایرانی و کلاسیک تبحری بینظیر دارد.

محمد اسماعیلی، حسن ناهید، رحمت الله بدیعی ، هوشنگ ظریف و فرامرز پایور

پس از فراغت از کار و در دوران بازنشستگی اقدام به اجرا و ضبط قطعات استاد ابوالحسن صبا پرداخت که توسط انتشارات سرود منتشر شده است.

آثار رحمت الله بدیعی

همکاری با استاد عبدالوهاب شهیدی در «گله دارم، شتربانا»

همکاری با استاد عبدالوهاب شهیدی در «نگاه گرم تو»

اجرای عبدالوهاب شهیدی و ارکستر سازهای ملی و فرامرز پایور

همکاری با استاد محمدرضا شجریان

آلبوم هم نوازی استادان

حدیث مهر

از آثار به یاد ماندنی رحمت الله بدیعی و در کارنامه درخشان هنری او در موسیقی ایران جاودانه است.

برای این استاد گرامی سلامتی و طول عمر خواستاریم